για το ερχόμενο τριήμερο;Την βγάλαμε και φέτος
Αν μπορώ να συγκρατήσω κάτι θετικό από το 2011 για την Ελλάδα, αυτό είναι βέβαια το «ξύπνημα» της αστρολογικής κοινότητας που κόντρα στην γενική πτώση, αυτή όλο και ανεβαίνει. Σύλλογος, συνέδριο, τσιμπούσια, βεγκέρες, πάρτι... Μέσα σε λίγους μήνες, πρέπει να έχω μαζέψει ίσα με 1000 φωτό, όσες δεν είχα στην πολυτάραχη ζωή μου με γάμους βαφτίσια και κουμπαριές που θα ζήλευε κι ο Μητσοτάκης. Και όλες πιστοποιούν του λόγου το αληθές για την Ελλάδα του 2011: It’s good to be an astrologer!
Αλλά οι αστρολόγοι έχουν τα μέσα και δεν πιάνονται. Ανάποδα πάνε, όπως και ο είς εκ των δύο πλανητών που τους διαφεντεύουν, ο Ουρανός. Για τον υπόλοιπο κόσμο τίποτε σχεδόν δεν άλλαξε προς το καλύτερο.
Κρίση, μνημόνιο, χρέη, πρωταθλητής πάλι ο Ολυμπιακός... Άντε λοιπόν να πάει στην ευχή του Θεού και να μην ξαναγυρίσει. Θα μου πείτε, μήπως το 2012 πρόκειται να είναι καλύτερο; «Μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχτείς» έχει ήδη προειδοποιήσει ο Καβάφης αλλά εμείς εκεί, αμετανόητοι να ευχόμαστε πάντα «καλή χρονιά», ελπίζοντας στο θαύμα. Αλ Σαούντ και πράσινα άλογα... Που θα πάει, δεν θα πιάσει μια φορά η ευχή;
Ουσιαστικά όμως, όπως λέει και μια φίλη, σε κάθε επέτειο, είτε πρόκειται για τα γενέθλια μας, είτε για τον γάμο μας, είτε για την πρωτοχρονιά, αυτό που γιορτάζουμε δεν είναι η -πάντα αμφίβολη- συνέχεια αλλά το ότι κατορθώσαμε να φτάσουμε μέχρι αυτό το σημείο, με τις όποιες απώλειες. Είμαστε ακόμη ζωντανοί, όσο για το μετά ...βλέπουμε!
Πλούτωνα μου θυμίζει αυτό και είναι γεγονός πως αυτήν την φορά ο πλανήτης των μηδενισμών και των επανεκκινήσεων, έπεσε ...διάνα!
Η σύνοδος του με τον Ήλιο την Πέμπτη, δεν αποκλείεται είτε στα φανερά, είτε στα μουλωχτά να δρομολογήσει το τέλος πολλών κύκλων, ιδίως οικονομικών ή επιχειρηματικών.
Λάτρης των απόλυτων λύσεων, ο μέγας «έμπορος των εθνών» δεν επιθυμεί να αφήσει υπόλοιπα, βερεσέδια ή αιώνια ανείσπραχτους φόρους όπως ο Βενιζέλος. Και στη λίστα των πελατών του φιγουράρουν πρώτοι και καλύτεροι οι Αιγόκεροι, με τους Καρκίνους, τους Κριούς και τους Ζυγούς να περιμένουν στωικά την δικιά τους «απανταχούσα».
Μαζί και μια μερίδα των μεταβλητών ζωδίων (Δίδυμοι, Παρθένοι, Τοξότες και Ιχθύες), οι λεγόμενοι «μεσαίοι», όσοι δηλαδή έχουν τα γενέθλια τους περίπου στο μέσον του ζωδιακού κύκλου τους (ο Ήλιος στην 12η, 13η ή 14η μοίρα).
Το τέλος θα φέρει μια νέα ελπιδοφόρα αρχή, έτσι δεν λέμε πάντα για να χρυσώσουμε το χάπι;
Τα ίδια ακούνε και οι επαναστάτες καλικάντζαροι που όπως κάθε χρόνο αυτήν την περίοδο αγκομαχάνε, πριονίζοντας το δένδρο του κόσμου και ευελπιστώντας ότι τα Φώτα θα χάσουν τον δρόμο τους και επιτέλους θα δικαιωθούν. Άλλη άδικη και πονεμένη ιστορία κι αυτή, αφού πάντα μένουν με το πριόνι στο χέρι, χρεοκοπημένοι χιλιάδες φορές -μια κάθε χρόνο- κι όχι μόνον τις τέσσερις της Ελλάδος.
Σκεφθείτε μόνον που φτάνουν κάθε χρόνο τα CDS (ασφάλιστρα κινδύνου) των καλικαντζαραίων -μια ζωή πληρώνω αμαρτίες αλλονών.
Το μηδέν που άλλαξε τον κόσμο
Όμως νομοτελειακά, όντως το τέλος είναι μια νέα αρχή. Επειδή μάλιστα συνηθίζουμε να ταυτίζουμε το τέλος με το «σημείο μηδέν», μια επιστημονική και φιλοσοφική εμβάθυνση μπορεί να είναι άκρως διαφωτιστική.
Η χρήση του μηδενός στην αρίθμηση (οι Μάγια το έκαναν πρώτοι, καλή τους ώρα), υπήρξε καταλυτική. Επιπλέον, διανοητές και φιλόσοφοι το παίνεψαν όσο δεν πάει άλλο.
«Το μηδέν είναι η τέλεια ακαθοριστία μέσα στην οποία ο άνθρωπος, ως φορέας του μηδενός, οφείλει να καθορίσει ελεύθερα τον εαυτό του και τις επιδιώξεις του». Τάδε έφη Ζαν Πωλ Σαρτρ, δίνοντας το μέτρο της στάσης μας απέναντι στον Πλούτωνα.
Ο Πλούτωνας βεβαίως, ανεξάρτητα με το αν οι προθέσεις του είναι καλές ή κακές, δεν χαρίζει κάστανα σε κανέναν, έχει μεγάλη σημασία όμως, πρώτον το πως αντιδρούμε στην επιρροή του -Sartre speaking- και δεύτερον αν το συμβόλαιο αντιπαροχής -τα δικά τους, δικά μου- που είχαμε υπογράψει μαζί του στην αρχή της δημιουργίας ισχύει ακόμη.
Και εδώ ας μιλήσουμε για λεφτά. Τι θέλει ο Πλουτωνάκος, μηδενικά; Pas mal. Πάντα μου άρεσαν εκείνες οι ιστορίες με τις λευκές επιταγές ή τα μηδενικά που συμπληρώνει κατά βούληση ο τυχερός δικαιούχος. Το βασίλειο μου για ένα στυλό!
Έχει όμως για όλους ο μπαχτσές, αρκεί να είναι πάνω απ’ όλα συνεπείς μηδενιστές. Μια κίνηση στην ρουλέτα αρκεί... Τσακ, όλα στο μηδέν και φύγαμε για Χαβάη!
Για τους πιο ολιγαρκείς υπάρχει και η εναλλακτική του μηδενός που είναι το μαύρο. Γιατί μηδέν και μαύρο, una faccia una razza, από την ρουλέτα μέχρι τα ψηφοδέλτια. Μαύρο ή κόκκινο; Μα φυσικά το πρώτο, που αυτές τις μέρες είναι main stream.
Έτσι κι αλλιώς ο σοφός λαός έχει από καιρό εντοπίσει την αναγεννητική διάσταση του μαύρου, το ίδιο και οι εύσωμες κυρίες: «Μαύρη πέτρα έριξε πίσω του» «μαύρα μάτια κάναμε για να σε δούμε», «μαύρη μοίρα που 'χεις άντρα, όλοι παν και δε γυρίζουν εσύ πας κι έρχεσαι». Φυσικά υπάρχει και ο αντίλογος «μαύρο φίδι που σ’ έφαγε» αλλά ποιός τα υπολογίζει αυτά...
Όσο για τα εμμονικά συναισθήματα και τα ερωτικά ντέρτια που απειλούν να μας μαυρίσουν την ψυχή, το δίλημμα είναι σαφές: Μετά το «ψήσιμο» θα κολλήσουμε σαν την καμένη ομελέτα ή έχουμε φροντίσει ώστε το τηγάνι μας να είναι αντικολλητικό; Διότι έτσι, φραπ! ...Έφυγε μεν αεροπορικώς η ομελέτα για το στόχο αλλά το τηγάνι μένει. Next please!
astrology.gr
Αν θέλετε να μαθαίνετε όσα σημαντικά διαδραματίζονται στην Ελλάδα και τον Κόσμο κάντε like στην σελίδα του Magic Radio Blog στο Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου